Voorwaarts

dag en lang groetend
het glas zegt niets terug

koude aanrakingen
verlegen terugtrekkend

tranen te weinig
om te zeggen
wat ik voel

wil zo graag
jouw haven zijn

vallen in morgen

de golven breken
in de oneindige zee

als storm
in een glas water

zout op de brekende lippen
in een kolkende, kokende massa
aanstekend naar vurige oplossingen

waar we thuiskomen
in onze bubbel
van liefde en veiligheid

Hans en Bianca