Voorwaarts
dag en lang groetend
het glas zegt niets terug
koude aanrakingen
verlegen terugtrekkend
tranen te weinig
om te zeggen
wat ik voel
wil zo graag
jouw haven zijn
vallen in morgen
de golven breken
in de oneindige zee
als storm
in een glas water
zout op de brekende lippen
in een kolkende, kokende massa
aanstekend naar vurige oplossingen
waar we thuiskomen
in onze bubbel
van liefde en veiligheid
Hans en Bianca