Voor nu dan maar eerst de groeten

Als je zo met groeten bezig bent, dan let je ook op anderen aan de overkant van de straat. Groeten ze wel, hoe doen ze dat en richting wie. Vaak is het een kort oogcontact om connectie te leggen, een klein knikje als verbindend gebaar en dan een voorzichtige “hoi”. We blijven nuchtere Stadsfriezen.

Terwijl ik op de Schrans alles zo wat observeerde, zag ik in een ooghoek een opmerkelijk duo komen. De man speelde gitaar en de vrouw zong. Hij had een snelle pas op de maat van de muziek, zij huppelde om hem heen zwaaiend naar de voorbijgangers. Ik keerde om, want dit wilde ik op de gevoelige plaat vastleggen.

Met de woorden “jullie doen zeker mee met de #groetjemee actie” hield ik ze tegen.
“De wat-actie?”, kwam er met een vragende blik uit.
Ik legde kort Wini’s initiatief uit, om deze week het groeten in de stad populairder te maken.
“Nee juh, su binne we elke dag in ut spier!” was het korte maar heldere antwoord.

Afke en Emanuël willen op die manier wat vrolijkheid in het soms zo treurige leven brengen. Voor de zangeres is dat genoeg, maar (als een manager in spé) vertelt zij dat haar muzikale maat nog een basgitarist en een drummer zoekt. Om zoals vroeger weer in “un bandtsje te speulen”. Onze ontmoeting sluiten ze af met het refrein van Piter Wilkens zijn “Liwwadder Blues”.

Na de laatste tonen bedank ik ze voor deze hartelijke ontmoeting en vervolg met een grote glimlach mijn ommetje door Huizum. Ondertussen bedenk ik dat door op straat wat meer aandacht voor elkaar te hebben, dit soort momentjes spontaan ontstaan. Dat verrijkt zo je dagelijkse leven.

Aan de andere kant zie ik er ook naar uit om heel af en toe anoniem door de buurt te lopen. Een frisse neus halen, maar dan gericht op de grond. Om mijn krakende denkproces niet te onderbreken. Dat moet toch ook kunnen? Daarom respecteer ik al die passanten die mij niet aankijken, niet groeten. Die hebben waarschijnlijk even genoeg aan de kop. Maar alle andere voorbijgangers zullen niet meer aan mij ontsnappen. Tot gauw, waar dan ook in Leeuwarden. Voor nu dan maar eerst de groeten:”GOEIE”.

Ritsko van Vliet