Ketting

Je dacht dat iedereen alleen maar aan zichzelf dacht
en dan misschien alleen maar aan zijn eigen kliekje
je dacht dat jij er zoveel niet toe deed
dat jij niet werd gezien
er niemand zich wat van je aantrok
dat jij niet werd gekend

maar op een dag toen kwam je overeind
en je besloot dat mensen ook wel aardig kunnen zijn
veel mensen net als jij

wat aarzelend beginnen
je ging een beetje lachen
een knikje hier een groetje daar

er lachte iemand terug
je kreeg een voorzichtig knikje
een hand ging omhoog
je werd een beetje blij
je groette en je wuifde als iemand naar je keek
en langzaam ging het groeien
je keek niet meer achter je als het om jou ging

langzaam had je een ketting geregen
een blij bekend spoor door de stad
die jouw stad geworden was

Jan Ketelaar