Dag één van Heleen

Vandaag de groetmodus aan, toen ik lopend op pad ging vanuit Huizum om mijn fiets (van de SeriousRequestveiling) bij de maker op de Schrans op te halen.

De eerste mensen die ik tegenkwam, hadden de blik op oneindig dan wel op hun phone. In de Huizumerlaan waren ca. 8 man van de fa. Pol tot aan hun knieën verzonken in de straat (kabelgleuf) druk aan het werk met ‘Grondzuigen’, tenminste, dat stond op hun bus. Ook daar kwam mijn groet ‘Hallo mannen!’ niet aan, ze zaten in hun eigen bubble (greppel).

Op de Schrans drie keer verrast teruggegroet, maar alleen mensen met wie ik oogcontact kon hebben.

Bij het Fietsstation (naast Blue Zone, waar een HOI! #groetjemee hing) 4 x gegroet -wederzijds! – bleek de fiets toch niet klaar, remblokken en winterbeurt wel, maar nieuwe jasbeschermers waren vergeten. Tijdens het wachten praatje gemaakt met een klant die ‘frisse lucht voor 50ct’ kwam halen, met een mondkapje op, vol Oldehoves. De baas van ’t spultje had een kennis die dol op Oldehoves is, nou, ik ook, dus dêr ha we it even oer hân. De mondkapjesman maakte reclame voor Aed Levverd en het heerlijke blad Leovardiae. Hij was verbaasd dat mijn fietstassen-met-18e-eeuws Oldehoveschilderij de afgelopen ca. 10 jaar nooit zijn gestolen, ondanks die alomtegenwoordige liefde voor de Oldehove.

Ook hadden we het over de fiets van Rutte. De mannen dachten dat het een Koga was, en hebben meteen gegoogeld: inderdaad, een recent model (F3), met helblauwe grote letters: KOGA.

Naast de achteringang van het Fries Museum, bij de Scapino-ingang, stonden wat hangouderen. Ze hadden nul aandacht voor een groetende voorbijganger, omdat een achterstevoren langs-moonwalkende jongeman al hun aandacht trok. De moonwalker groette mij trouwens wel vrolijk, en zei sorry, voor hij een kwartslag draaide en gewoon vooruit als Jonas de walvissteeg in verdween.