Begroeting
met gespreide armen
zal ik je begroeten
na het lange wachten
omhelzen wij elkaar
die anderhalvemeter ban
eindelijk verbroken
deuren gaan weer open
voor menselijk bestaan
met open armen zal ik jou
steeds opnieuw begroeten
Marion Sponk
Voorwaarts
dag en lang groetend
het glas zegt niets terug
koude aanrakingen
verlegen terugtrekkend
tranen te weinig
om te zeggen
wat ik voel
wil zo graag
jouw haven zijn
vallen in morgen
de golven breken
in de oneindige zee
als storm
in een glas water
zout op de brekende lippen
in een kolkende, kokende massa
aanstekend naar vurige oplossingen
waar we thuiskomen
in onze bubbel
van liefde en veiligheid
Hans en Bianca
dichter
zij
komt
steeds
dichter
bij
hallo
zegt
zij
nogal
zacht
kijkt
mij
aan
en
lacht
Hanjo Nasse
Groet
hoe kan ik
haar groeten
hoe kan ik
naar haar zwaaien
als ik haar
niet tegenkom
in bed
zij wil dat
ik ga zoeken
zij wil dat
ik haar zo
leer kennen
hoe kan ik
haar kussen
wanneer kan ik
haar voelen
als ik haar
niet terug vind
in mijn bed
wil zij dat ik
schuldig ben
aan haar geluk
René Alberts
groetjesdag
vandaag
is het groetjes dag
zo’n dag die begint met
goedemorgen zeggen
tegen iedereen
of een hartelijk knikje
met een welgemeend ‘hallo’
vandaag
is het groetjes dag
zo’n dag vol vriendelijke woorden
en kijken naar elkaar
naar iedereen je hand opsteken
met je haren in de wind
en de winterzon
op je blozende bol
vandaag
is het groetjes dag
voor het slapen gaan
nog even zeggen:
het was een fijne dag
en dan
met getuite lippen
fluisteren tegen je geliefde
morgen weer zo’n dag
voor nu:
goede nacht
Een nieuw soort intelligentie
Eerste ronde –
ach, laat die vergelijkingen.
Op donkerblauwe dagen is het vallen van de schaduw
altijd uit balans, het is december, het wintert zeker nog.
We staan midden in de straat, schuiven aan voor drank
en fruit. Tropisch rood. De gloed zal niet verdwijnen.
Tweede ronde –
we luisteren naar het handgeklap, één voor één,
elke voetstap is compleet. We veranderen de richting
van de adem. Een Ministry of Silly Walks, bomen stappen
mee, het gewriemel is aan deze kant een spel en minder
zwaar. Hoe de wind er door takken op beweegt.
Derde ronde –
kijk wat we gewonnen hebben: we kijken om ons heen,
wuiven naar elkaar, zesendertig ogen en een schrander
bos en jij die niet verdwijnt. De gloed schuift onder de huid.
Ik wou je zien ademen en gerust zijn.
Leen Pil
Partners
