Artikelen door

Hij kan nog wel wat hoi’s gebruiken

Naast onze kinderopvang zit de daklozenopvang of iets dergelijks. In ieder geval komen hier vaak mensen die waarschijnlijk dakloos zijn of ze liggen soms op de stoep te slapen. Afgelopen week kwam er iemand langslopen, onderweg naar het buuradres, terwijl ik stond te wachten op mijn dochter. Schichtig keek hij om zich heen vanonder zijn […]

Het groet-automatisme

Doordat ik ben opgegroeid in een klein dorp in de Friese Wâlden, kom ik uit een echte GROETJEMEE omgeving. Je zei in het dorp ‘hoi’ tegen iedereen die je op straat tegenkwam en tegen oudere mensen zei je ‘dag’. Want ‘hoi’ zeggen tegen oudere mensen was niet fatsoenlijk, zo kreeg ik dat van mijn ouders […]

De Gele Jas

Verdwaald in gedachten loop ik voor me uit Ik weet niet waar heen of voor hoe lang In trance stap ik stevig door Mijn gedachtes hebben mij in bedwang Mijn trance wordt onderbroken. Veraf zie ik een gele jas Hij komt steeds dichterbij en onderbreekt mijn ritmische pas Zenuwachtig maak ik me op voor wat […]

De perfecte omhelzing

eerst stop je in een buiging alsof je bruusk met rennen stopt vlak voor een afgrond dan sluit je iedere angst uit en elk geluid nadat je tijd en alle woorden hebt gewist blijf je op afstand zoeken in zijn of haar ogen als ze uitdijen tot twee hemelsferen waarbij een ziel een andere ontmoet […]

Een “hoi” relatie

Goedemorgen, roep ik tegen iedereen die ik tegenkom als ik van Bartelehiem naar Leeuwarden fiets. De eerste zeven kilometer kom ik nauwelijks iemand tegen maar net voorbij het Leeuwarder Bos wordt het vaak iets drukker. En zo komt het dat ik met verschillende mensen een “hoi” relatie heb. Onderweg op de fiets naar mijn kantoor […]

Hoi, ik zie je!

Laten we wat vaker “hallo” zeggen tegen elkaar! Met een groet zeg je eigenlijk: hé, ik zie jou! In deze onzekere tijd waarin we steeds minder echt contact hebben is de honger daarnaar des te groter. Een simpel “hallo”, “hoi”, “goeie” of “moi” kan iemands dag misschien nét iets beter maken. Dat is het doel […]

De groet-shock

Een aantal jaren geleden mocht ik twee keer een week lang in Ulrum wonen voor mijn werk. Een dorp in Noord-Groningen van nog geen 1300 inwoners. Juist ook om contact te maken met mijn nieuwe dorpsgenoten was groeten de eerste start om soms juist een langer praatje aan te knopen. Na die weken zag ik het groeten als een heel normaal iets. Je deed het naar iedereen, altijd. Soms was ik de groeter, soms werd ik begroet en groette ik terug. Daar dacht ik niet over na.

Ketting

Je dacht dat iedereen alleen maar aan zichzelf dacht en dan misschien alleen maar aan zijn eigen kliekje je dacht dat jij er zoveel niet toe deed dat jij niet werd gezien er niemand zich wat van je aantrok dat jij niet werd gekend maar op een dag toen kwam je overeind en je besloot […]